Предмет: Қазақ тiлi, автор: milanasakenova21

1-тапсырма. Мәтінді оқып, тірек сөздерді анықтаңдар.
Құрманғазы
Құрманғазының күйлері қазақ елі өмірінің
әлеуметтік жыр-сыры, азаткерлік рух ұраншысы
іспетті. Күйші шығармашылығындағы өзекті
мәселелер халықтың азаттығы мен жекетұлға
бостандығы. Ол өз туындыларында ХІХ ғасырдың
30-жылдары Исатай Тайманұлы бастаған ұлт-
азаттық көтеріліске ерекше назар аударған.
Құрманғазы бұл көтеріліске өзінің алғашқы
туындыларының бірі «Кішкентай» күйін арнаған.
Одан кейінгі «Ақбай», «Ақсақ киік», «Түрмеден
қашқан», «Адай» күйлерінде ол халықтың азат-
тықты көксеген арманын, әділетсіздікке қарсы-
лықты білдіреді.
да се

Приложения:

Ответы

Автор ответа: zolmyrzinarshat
20

Ответ:

Рух Ұраншысы, жекетұлға, "Ақбай", "Ақсақ киік", "Адай", "Кішкентай", "Түрмеден қашқан", Исатай Тайманұлы, күй, Қазақ елі, Құрманғазы, бостандық.


zolmyrzinarshat: да конечно
uuussseeerrr: Это правельно?
Похожие вопросы
Предмет: Русский язык, автор: sterlikova25199
ПОМОГИТЕ ОБЪЯСНИТЬ ЗАПЯТЫЕ
ОЧЕНЬ НУЖНО! ПОМОГИТЕ!ДАЮ 50!
Лет двести тому назад ветер-сеятель принес два семечка в Блудово болото: семя сосны и семя ели. Оба семечка легли в одну ямку возле большого плоского камня... С тех пор уже лет,(почему здесь запятая?) может быть,( почему здесь запятая?) двести эти ель и сосна вместе растут. Их корни с малолетства сплелись, их стволы тянулись вверх рядом к свету,( почему здесь запятая?) стараясь обогнать друг друга. Деревья разных пород ужасно боролись между собою корнями за питание,( почему здесь запятая?) сучьями — за воздух и свет. Поднимаясь все выше, толстея стволами,( почему здесь запятая?) они впивались сухими сучьями в живые стволы и местами насквозь прокололи друг друга. Злой ветер, устроив деревьям такую несчастную жизнь, прилетал сюда иногда покачать их. И тогда деревья стонали и выли на все Блудово болото, как живые существа. До того это было похоже на стон и вой живых существ, что лисичка, (почему здесь запятая?) свернутая на моховой кочке в клубочек,( почему здесь запятая?) поднимала вверх свою острую мордочку. До того близок был живым существам этот стон и вой сосны и ели, что одичавшая собака в Блудовом болоте, услыхав его, выла от тоски по человеку. а волк выл от неизбывной злобы к нему..