Предмет: Математика, автор: bektasevamirbek5

Пожалуйста скажите ответ уравнения "94,2×-(49,5-93×)=6,66


Бумерaнг: ответ ложь
Бумерaнг: потому что
Бумерaнг: утверждение ложно
djuraevaanina: Почему

Ответы

Автор ответа: iramazurk
151

Ответ:

Пошаговое объяснение:

94,2х - 49,5 + 93х = 6,66

187,2х = 6,66 + 49,5

187,2х = 56,16

х = 56,16 : 187,2

х = 0,3


djuraevaanina: Узбек тИ
Abduvahob71: СПС
motabar19842507: спасибо❤❤
iramazurk: Всем пожалуйста
anorabatirova8: Спасибочки , я не знаю как я сдам экзамены ..........
vivigred5: А как ты разделил 187.2:56.16 и получил ответ 0.3 можешь мне сказать?
iramazurk: Не 187,2 : 56,16
iramazurk: А 56,16 : 187,2 = 0,3
abdullaevayulduz319: ok
abdullaevayulduz319: спс
Похожие вопросы
Предмет: Русский язык, автор: Аноним
Поднявшийся утром ветер вдруг стих. На паруснике, находившемся далеко в море, повисли паруса. Обеспокоенный капитан вышел на мостик.
Западная часть неба становилась все темнее, постепенно покрывалась тучами, не предвещавшими ничего хорошего. Капитан приказал убрать паруса, и встревоженная команда немедленно выполнила распоряжение.
Скоро низко нависшие тучи закрыли все небо, и через полчаса ураган с бешеной силой обрушил на корабль разъяренные волны. Пенящиеся водяные валы бросали корабль из стороны в сторону, угрожали перевернуть его. Мачты трещали и сгибались. Самая большая из них была сломана ураганом. Еще мгновение — и бушующее море поглотило бы судно.1 Нерастерявшиеся матросы вооружаются топорами и рубят канаты, выбрасывают мачту за борт. Корабль выпрямляется. Проясняется лицо капитана, не покидавшего свой мостик все это время. Еще час отважных моряков, борющихся с ураганом, носит по волнам. Все утомлены. Главное — все живы

этот текст а) повествовательный б) описание в) рассуждение г) повествовательно-описательный
Предмет: Экономика, автор: matveevadash20
Предмет: Қазақ тiлi, автор: alina999panda
Переведите пожалуйста

Великий деген осы күнгі ақ патшамыздың бабасы бір күні шіркеуде тұрғанда көп адамның артқы жағында үңіліп патшаға қарап, бөркімен қалқалап қана бір нәрсені сызып тұрған балаға көзі түседі. Мұнымен бөтен кісінің ісі жоқ, жалғыз-ақ ақылы кемел патша сол екеш балаға да көзін салып тұрған екен. Тілек тілеп болған соң , жұрт екі жарылып, патшаға жол беріпті. Сонда патша тұп-тура манағы балаға барды. Бала қолындағы сызуымен болып тұрып, тіпті патшаның қасына келгенін де байқамай қалыпты. Сонда жұмсақ шыраймен патша сұрайды:
— Неғып тұрсың?
— Сенің жүзіңді жазып алайын деп едім.
— Оны неғылмақсың?
— Даңқың, дабылың жер жүзін жайылған патшам, сенің суретіңді сызып алып, өміріме шейін бойымда сақтайын деп едім.
— Қане, көрсетші сызғаныңда?
Сол уақытқа шейін қорықпай жауап беріп тұрған бала, сызғаныңды көрсет дегенде, қысылайын депті, сөйтсе де, сызған қағазын әдеппен патшаның қолына берді. Қараса, сурет реуішті де емес, әйтеуір өз білімінше сызған сызық, бала ол күнде сурет салуды қайдан білсін. Солай да болса, әлемге ақылы жеткен патша баланың талапты, зерек екенін аңғарып, оқуға бергізіп, ақырында сол бала бүкіл орыс жұртына даңқы шыққан Матвеев деген суретші болған.