музафар алимбаев стихи
Ответы
Мұзафар Әлімбаевтың өлеңдері
Жан сырымды көрінгенге шертем бе?
Жан сырымды көрінгенге шертем бе,
Көзім салман серісымақ селтеңге.
Осыншама өрттен қалған Еменмін.
Түбірінен қайта қаулап өртеңде.
Кіл тәттіден тұрса егер сыбағам,
Мен тағдырдан ұзақ ғұмыр сұраман.
Кіл ащыдан тұрса егер сыбағам,
Жылдарымды қиқымдардан құраман.
Сыбағама қарық қылған өлкемде,
Тірлік - теңіз,
Жел толтырып желкенге,
Тартып келем, тағдырымнан тайынбай,
Тартып келем талайлырақ Ертеңге.
Үлесіме қарық қылған өлкемде
Үмітіме жарық құйған Ертеңге
Апармасам Алтын айшық, әз өрнек,
Менің мынау тіршілігім көркем бе?!
Өз бағаңды өзің біл
Өз бағамды сұрамаймын өзгеден,
Ердің құнын өлшейтін кім сөзбенен?!
Өз бағамды сұрамаймын өзгеден,
Ер салмағын безбендер кім көзбенен?!
Сұрасам да кемеңгер мен батырдан,
Қадырымды сұрамаймын өзгеден,
Ел алдында өз орынын парықтап
Күйкі пенде көңілімен сезбеген...
Естеліктер
Естеліктер - жыртылмайтын кітаптай,
Сынбайтғын бұтақтай,
Естеліктің гүлі қурап солмайды,
Бояуы да оңбайды.
Естеліктің семген емес құрағы,
Жұпары аңқыптұрады.
Естеліктің қусырылмас кеңдігі,
Лайланбайды мөлдірі.
Естеліктің тесілмейді кемесі,
Шірімейді шегесі.
Естелікті өршілдікке бейім де,
Сүйремейді кейінге.
Естеліксіз өспек емес бүгінгім,
Ол - өшпейтін бұрынғым.