Question

Кешегі Қазақтан кандай болды?
Ой толғау.​

Answer 1

Ответ:

республикалық «Мәдени мұра» бағдарламасы аясында Алматы облысы аймағында, оның ішінде Талдықорған қа­ла­сында тұрғызылған ескерт­кіш­тер қазақ тарихын, әдебиеті мен мәдениетін насихаттай­тын, жастарды елжандылыққа тәрбиелейтін киелі орынға ай­налғаны да тәуелсіздігіміздің ар­қасы. Ұлттық рухымыз асқақ­тап, әдебиет пен мәденит, білім мен ғылым жаңа деңгейге көте­рілді. Жыл өткен сайын еліміз­дің әлеуметтік-эконо­ми­ка­лық жағ­дайы нығайып, әлем­дік дең­гей­дегі дамыған елдермен тереземіз теңесті, шека­ра­мыз бекіді. Сон­дықтан да болар, Қазақ елінің пікірімен са­насып, өзара екі жақты қарым-қатынас орнату­ға мүдделі мем­лекеттер саны жыл өткен сайын көбейіп келеді. Ұза­ғы­нан болғай. Кезінде 102 ұлттың өкілі мекендеген Қазақстан халық­тар достығының зертханасына теңелсе, енді міне, 140 этнос пен 46 конфессияға ортақ үй болып табылатын еліміздегі этносаралық келісім – бүкіл әлем мойындаған ерекше құ­бы­лысқа теңеліп, кеңінен на­си­хатталып отыр. Туған жерінен күшпен жер аударылып, тамырынан айырылған ұлт өкіл­дері киелі қазақ жерінен пана тауып, кеңқолтық ұлттың қонақ­жайлылығы, меймандосты­ғы, ай­рықша бауырмалдығы мен адам сыйлау ізеттілігінің ар­қасында жатбауырлыққа ұшы­­рамай, ел бірлігінің ажы­рамас бөлігіне айналуы себепті Қазақстанның ЕҚЫҰ-ға төрағалығы үлкен абыроймен аяқталды. Бұл әлем тарихын­дағы елеулі оқиға жаңа еур­азиялық қауіпсіздік сәулетін құру­да маңызды рөл атқарды. Міне, бұл жәйт осындай қысқа мерзім ішінде әлемнің басқа елдеріне өнеге-үлгі боларлық, әділ билік айтар ел деңгейіне көтерілгенімізді дәлелдеді. Дүние жүзіне танымал мем­лекет қайраткерлерінің елі­міздің даму жолына қызығу­шы­лық білдіруі де тегін емес. Сын көзбен күдіктене келіп, таңданып та, тамсанып та қайтатындары баршылық. Бұл қазақстандықтарды жігерлендіріп, жаңа белеске еркін көтерілуіне ықпал етіп келеді. Өз тарихын жаспен емес, таспен жазып, озған елдердің қатарына қосылған Қазақ елі әлемдік дағдарысты да еңсере білді. Бәсекеге қабілеттілігіміз шын мәнінде сыналып та, іс жүзінде шыңдалып та үлгерді. Десек те, әлі де болса көңіл аударатын мәселе баршылық. Ол – шырмауықтай оралған жем­қор­лық, ол – ортақ қазанның табы­сынан күн көру әдетінен арыла алмай келе жатқан пенде­лердің ашкөздігі, әлі де болса сақталып келе жатқан жұ­мыс­сыздық. Қан­ша тырысқанмен, ауыз­дықтауға шама келе алмай отырған қым­батшылық. Ашығын айталық, Қазақстан­ның сонау патша заманынан бастап, Кеңес Одағы кезінде де шикізат өндіруші ел болып келгендігі қаншалықты айқын болса, осы үрдістің қазір де жалғасып келе жатқаны жасырын емес. Әділін айтсақ, кеш те болса озық тех­но­логияны игеруге қабілетті маман­дарды даярлау шаралары жүйелі жолға қойыла бастағанын сезіп те, біліп те отырмыз. Аманшы­лық болса, енді бірер жылда жер асты байлығымызды ұлттық ма­ман­дарымыз игеріп, ел ырзығына ұқсататыны дау тудырмаса керек. Лайым солай болғай. «Бірлік түбі – тірлік» деген қа­ғи­даны ескере отырып, дау-дамайды қойып, бір жағадан бас, бір жеңнен қол шығарып, тығы­рық­тан шығу жолын дөп басып, әмсе жеңіске жете білген қазақ ұлты даналықтың үлгісін көрсе­тіп, әлемдік саясат айдынында да өзіндік ұстанымы мен пікірін тия­нақтылықпен танытатын кез де осы кез болса керек. Еділ патша кезінде бір себептермен іргесін бөліп кеткен Уар досына Бұлғақ бабаның алдында: – Уа, батыр, өкпең орын­ды. Менің ағаттығым болса, кешіріммен қарағайсың. Мынандай үлкен ұлыста, ұлы қағандықты би­леп тұрып қателеспеу қиын. Екі қолым жаудың жағасында болса, екі көзім дау-дамайдың таласында. Сонда өзің ойлашы, екі аяқ қалай қарай жүрмек? Ағат сөйлеп, көңіліңе көлеңке түсір­сем, айып менде, – деген екен. Екеуі бір-бірін түсінісіп, Бұл­ғақ бабаның ақ батасын алып, күш біріктіріп, талай жеңіске жет­кенінен неге сабақ алмасқа. «Аға­ласқанға тау көп, жағаласқанға жау көп» дегендей, әлем кеңіс­тігінде жағаласудан пайда тапқан ел жоқ. Алдымызда үлкен мақ­сат­тар тұр. Ертеңгі күнім не болар екен? Келелі істі неден бас­тауым керек деген сауалдар кімді де болса ойландырмай, толған­дырмай қоймайды. Елдің көбі бір күнім аман өтті, ертеңгі күнім сә­ті­мен басталса екен деп, тәубесін айтып, бала-шағасын қанағатқа шақырады. Елді әмсе елеңдетіп отыратын осы сұраққа күн тұрмақ, сағат сай­ын мың түрлі жауаптың табы­лып жатқаны қан­дай ғанибет де­сеңші! Енді алға қой­ыл­ған міндет­тер­дің асқар биік тау екенін бір кісідей түсініп, орындалуына жұдырықтай жұ­мылуымыз – бүгінгі күннің қа­жет­тілігі. «Қо­рық­қан қылмыс емес» дегендей, қорықсақ алауыз­дықтан, сатқын­дықтан, екіжүз­ді­ліктен қорқайық. Бірақ оның өрбуі­не жол бермей,