можете перевести.. Кыргыздар - Кыргызстандын жергиликтүү жана негизги калкы. Бор- бордук Азиянын байыркы элдеринин бири. Кыргыздар мындан тышкары Өзбекстанда, Тажикстанда, Казакстанда, Кытай Эл Республикасында,Ооганстанда, Түркия ж.б. жерлерде жашайт. Турк тилдеринин кыргыз кыпчак тобуна кирген кыргыз тилинде суйлошот. Кыргыздын этногенезн тууралуу маселе ото татаал. «Кыргыз» этноними ар кандай жазылыштагы транскрипция менен биздин заманга чейинки 203-201-жылдарды салган байыркы түрк жазма эстеликтеринде жана кытай, араб, пере булактарында жолугат. Азыркы кыргыз урууларынын X-XVI кылымдагы Тянь-Шань аймагын мекендеген элдер менен этногенетикалык байланышы болгондугу талаш туудурбайт. VIII-X кылымдарда кыргыз мамлекетчилиги түзүлгөндүгү жөнүндө маалыматтар кездешет. Көпчүлүк илимий пикирлер боюнча кыргыз элинин негизги уюткусу Борбордук Аянчыккан. Түрк каганатынын доорунда (VI-X к.) кочмон бирик мелер менен мамиледе болуп, кийин Борбордук жана Батыш Тянь-Шанга жылган. Жети-Суу жана Мавераннахр жергесинде башка турк. Монгол уруулары менен мамиледе болуп, XVI кылымдын башынан Тянь-Шанда өзүнчө эл катары белгилүү болгон. XVII-XVIII кылымдарда Жунгар хандыгынын кыргыздарга жапырып киришине кыргыздар аёосуз күрөш жүргүзгөн. Андан кийин кыргыз эли улутка айлануу багытында өнүгүп, Октябрь революциясынан кийин улут тепкичине толук көтөрүлдү.
Ответы
Ответ: Киргизы - местное и основное население Кыргызстана. Бордук - одна из древнейших стран Азии. Киргизы также в Узбекистане, Таджикистане, Казахстане, Китайской Республике, Афганистане, Турции и др. на землях. Кыргызский язык, входящий в кыргызскую кыпчакскую группу тюркских языков. Вопрос об этногенезе Кыргызстана очень сложный. Этноним «Кыргызский» встречается в древнейших тюркских письменных воспоминаниях 203-201 годов до н. э., а также в китайских, арабских и персидских источниках. Не исключено, что современные киргизские племена имеют этногенетическую связь со странами, населявшими Тянь-Шанский регион в X-XVI веках. В VIII-X веках встречается информация о становлении кыргызского государства. По мнению многих ученых, основным токсином кыргызского народа является Центральный Аянчыккан. В эпоху Тюркского каганата (г. VI-X) кочевники были в отношениях с союзниками, а затем двинулись к Центральному и Западному Тянь-Шану. Джети-Суу и другие турки в Мавераннахре. С начала XVI века в Тянь-Шане был известен ряд нзунчн. В XVII-XVIII веках киргизы безжалостно боролись против киргизов в Джунгарском ханстве. Затем кыргызская страна развернулась в сторону национализации, а после Октябрьской революции полностью поднялась на вершину нации.