Предмет: Беларуская мова, автор: erohinasasa014

182. Стомлен..ы здубянелы ад холад.. або разамле- лы ад гарачыні зноў заходзiш у шумную звонкую на поўнен..ую стукам посуд.. і пахам капусты сталоўку як у куточак зямнога ра.. дае ты за мiскай гарачай ка- пусты ці буракоў можаш падумаць пра што хоч..ш пра тое што было учора у кін.. ці у горадзе пра дом пра жонку пра апошняе яе пiсьмо дае яна пiша што нара- дзiўся на свет сын што яна хоча назваць яго Іванам як завецца яго дзед што ён добры i цiхi хлопчык і вель- мi падобны да яго да бацькі. (На)момант вочы засцел.. сляза прагл..неш горкі камяк які па..ступіў да горла. Голас камандзіра увесь час як бы вяртае цябе да р..чаіснасці заклікае жыць сён..яшнім днём а табе га- тага мала ты хоч..ш жыць як бы у трох вымярэннях у трох плоскасцях учора сёння заўтра. Бо адно без дру- гога гэта як дзень без со..нца як лес без птушын..ай песнi як рака без вады. Страявая пес..ня па дарозе са сталовай трохі вяртае цябе да клопатаў сён..яшняга дня. (162 словы)​

Ответы

Автор ответа: goroshina85
1

Ответ:

Стомлены, здубянелы ад холаду або разамлелы ад гарачыні, зноў заходзіш  у  шумную,  звонкую,  напоўненую  стукам  посуду  і  пахам  капусты сталоўку,  як  у  куточак  зямнога  раю,  дзе  ты  за  міскай  гарачай  капусты  ці буракоў можаш падумаць пра што хочаш: пра тое, што было ўчора ў кіно ці ў горадзе,  пра  дом,  пра  жонку,  пра  апошняе  яе  пісьмо,  дзе  яна  піша,  што нарадзіўся на свет сын, што яна хоча назваць яго Іванам, як завецца яго дзед, што ён добры і ціхі хлопчык і вельмі падобны да яго, да бацькі. На момант вочы засцеле сляза, праглынеш горкі камяк, які падступіў да горла, крадком глянеш на сяброў, каб часам яны не прыкмецілі, што ты разнюніўся і забыўся, што  ты  артылерыст,  баец,  гатовы  кожную  хвіліну  выканаць  загад  самой Радзімы.

І  зноў  голас  камандзіра.  Гэты  голас  увесь  час  як  бы  вяртае  цябе  да рэчаіснасці, заклікае жыць сённяшнім днём, а табе гэтага мала, ты хочаш жыць як бы ў трох вымярэннях, у трох плоскасцях: учора, сёння, заўтра. Бо адно без другога– гэта як дзень без сонца, як лес без птушынай песні, як рака без вады.

Страявая  песня  па  дарозе  са  сталовай  трохі  вяртае  цябе  да  клопатаў сённяшняга дня.

_________________

вставлены пропущенные буквы и расставлены знаки препинания, где они были пропущены. старалась выделять буквы, чтоб наглядней было


erohinasasa014: спасибо большое!
Похожие вопросы
Предмет: Алгебра, автор: diktor888