Бауыржан Момышұды туралы кызык акпараттар
Ответы
Ответ: Бауыржан Момышұлы алғашқы жекпе-жегін 18 қазанда өткізді. Батальонға қорғаныс үшін сегіз шақырымдық шеп берілді. Олар енді ғана қазуға кіріскен еді, біздің жауынгерлер батыстан шегінді - аш, жыртық. Олар жеңу мүмкін емес «сұмдық күш» туралы әңгімелерінде қорқынышты алып жүрді... «Міне, менің жауынгерлерім күйзеліске ұшырады», - деп еске алды Бауыржан кейін. – Менің ойымша, жарайды, мұндай көңіл-күймен жауды қалай жеңуге болады? Ал бір күн бұрын мен жіберген барлауда немістер Середа ауылындағы біздің позициялардан 30 шақырым жерде тұрғанын хабарлады. Сосын мен батальонның штаб бастығы Хабиболла Рахимовтың қолбасшылығын сеніп тапсырып, фин жорығына қатысушы Жалмұхаммед Бозжановты саяси комиссар етіп тағайындап, жүз адамнан тұратын барлық бөлімшелерден топ жасақтадым. Түнде бұл топ үш жақтан Фрицке құлады. Тосын әсер жұмыс істеді. Немістер мұндай шабуылды күткен жоқ, нәтижесінде біздікілер оларды көптеп салып, пулеметтерді, құжаттарды, сондай-ақ «тілдерді» олжа ретінде алды. Келесі күні мен өз сарбаздарымды танымай қалдым. Олар жігерленіп, жауды қорықпай талқандауға дайын болды!»
Перевод на рус.:
Свой первый бой Бауыржан Момышулы принял 18 октября. Батальону дали для обороны восьмикилометровый рубеж. Только начали окапываться, как с запада пошли отступающие наши солдаты — голодные, оборванные. Они несли с собой страх в рассказах о «грозной силе», которую невозможно победить, которая наступает им на пятки... «Смотрю, мои бойцы приуныли, — вспоминал потом Бауыржан. — Думаю, ну как с таким настроением бить врага? А посланная мной разведка накануне доложила, что в 30 километрах от наших позиций в деревне Середа стоят немцы. И тогда я сформировал группу из всех подразделений численностью сто человек, поручив командование ею начальнику штаба батальона Хабибулле Рахимову, а политруком назначив участника финской кампании Джалмухаммеда Бозжанова. И ночью эта группа с трех сторон обрушилась на фрицев. Эффект внезапности сработал. Немцы не ожидали такого натиска, в результате наши их положили в большом количестве, взяли в качестве трофеев пулеметы, документы, а еще и «языков». На следующий день я своих солдат не узнал. Они воспрянули духом и готовы были бесстрашно громить врага!»