Предмет: Английский язык, автор: nekrasevicula

2. Напиши запитання та заперечення. a) I was in the park yesterday. b) They see many foxes in the park. c)She watched TV yesterday. d)They learn many texts in May. e) I came home yesterday. f) She goes to school every day.

Ответы

Автор ответа: alisafiorini13
1

Ответ:  Was I in the park yesterday?

I wasn't in the park yesterday.

b) Do they see many foxes in the park?

They don't see many foxes in the park.

c) Did she watch TV yesterday?

She didn't watch TV yesterday.

d) Do they learn many texts in May?

They don't learn many texts in May.

e) Did I come home yesterday?

I didn't come home yesterday.

f)  Does she go to school every day?

She doesn't go to school every day.

Объяснение: сподіваюся, допоміг


nekrasevicula: Спасибо
Похожие вопросы
Предмет: Беларуская мова, автор: nika17090917
оцените пожалуйста мое сочинение, на тему "моя любимая книга" на белорусском языке.

Я хачу напісаць пра апавяданне В.Быкава «Незагойная рана», таму што запомніўся болем і пакутамі чакання маці свайго сына з вайны.
Аўтар перадае яе душэўныя раны так праўдападобна, што месцамі накатваюцца слёзы. Увесь час чакання, маці адчувае боль ад няведання дзе яе сын, яна спадзявацца і чакае, жыве аднымі ўспамінамі і да самай смерці яе сэрца будзе раздзірацца ад болю і гэтая «незагойная рана» так і не зажыве.
Асабліва запомніўся дыялог дзяўчынкі Ульянкі з Тэклай: «Не мучыцеся вы ўжо. Што ж зробіш? Калі дзе жывы, дык вернецца. А калі не… Калі не, дык трэба забыцца ўжо.», вось што адказала мацI: «Ці ж можна забыцца? Каб хоць ведала, што няма, дык лягчэй было б. А так вось…». Пасля гэтых слоў становіцца страшна, ёй было б лягчэй ведаць любую навіну - нават гэтую, а не веданне мучыць яе душу, ад не разуменне што з ім адбылося, з яе добрым сынам які быў ласкавы, велікалобы, жвавы. Ён добра вучыўся, суседзі яго хвалілі, яе сэрца білася хутчэй ад радасці, ён быу гонарам, а зараз засталіся толькі ўспаміны.
Вайна забівае, але ў некаторых тых, хто выжыў таксама няма жыцця, таму што яны застаюцца з болем страт да канца дзён. Так і Тэкля, якой жыццё зараз праходзіць у чаканні маленькай надзеі ад паштальёна, які можа прынесці добрую вестку, але ў яго няма адказу на яе пытанні.
Аднойчы пасля страшнага і дзіўнага сну пра сына Васілька, ёй здалося, што яна бачыць сына на дарозе і пайшла яго шукаць. Доўга блукаючы на ўзлеску яна ўбачыла каменны абеліск с зоркай наверсе, помнік тым, хто не дайшоў да Берліна. Хістаючыся ад горкіх прадчуванняў, што хлынулі ў душу Тэклі, пачала чытаць таблічку, але там яе сына не было і ўчапіўшыся рукамі ў халодныя штыкеціны, з глыбіні яе спякоты гарэўшых грудзей вырвалася страшнае пытанне: «Сыночак мой, дзе ж ты?», нема крычала матчына сэрца ад нясцерпнае раны вайны.
Пісьменніку ўдалося перадаць увесь боль страты, чаканні, наступстваў вайны. Я адчувала жаль да беднай жанчыны і стала больш разумець, як страшна губляць блізкіх людзей.

Предмет: Математика, автор: aminaismailova09