«Мен - көшпенді елдің ұрпағымын» тақырыбында газетке эссе жазыныз. пожалуйста көмек керек, 120-150 сөз
Ответы
Объяснение:
Иә, былайша айтқанда мен елдің айтуынша, көпті көрген ақсақалдардың айтуынша қаратабан, жарлы дәруіштердің ұрпағымын.
Бірақ қазіргі арақ ішіп, бұтына тышып, қалдық жеген дәруіш емес. Еңбекқор, небір қиын табиғи жағдайларда қара жұмыс жасап шыныққан шалдың тұяғымын.
ОЛ біз сияқты талтайып, маған үкімет/ата-анам пәтер қашан береді деп жатқан жоқ. Белді сыбанып алып, қыштан кесек басып, оны сатады. 5 жасар, 8 жасар, және 12 жасар бүлдіршін балаларын да жұмысқа салады. Небір бейнетті көрген кісі. Бәлкім содан болар 92-жыл жасап, 1987-жылы қайтыс болды.
Арал жақтан разьездерге, 81, Тербенбес, Бөгөн, Сексеуіл.
Сексеулдеген станцияға келіп тұра бастағанда, олар қалаға келгендей әсерде болған. Ал Сексеуіл ол кезде кішкентай ғана станса маңындағы ауылдың ауылы ғой қазіргімен салыстырғанда.
Айтпағым, еліміздің шұрайлы жерлерінде отырықшылық нышандары болғанымен, Еуропадағыдай емес. Барлығы салыстырмалы ғой. Еуропаға қарағанда біз көшпендіміз. Сығандарды да кемсіту арқылы, өзімізді олардан жоғары санап, мерейімізді асқақтатудың жөні жоқ дер едім.
Сығандар тексіз, тайпасыз емес, олардың да тегі, тайпасы, мәдениеті мен өр рухы бар халық. Әр ұлт, әр этностың өзінің қызықты ерекшелігі болады. Сығандарды басқа ұлттардан, француз, герман халықтарынан мәдениеті жағынан кем санамаймын. Сығандар өте қызық халық. Егер олар жәй ғана қаңғыбас тобыр болса, романтик Шәмші ағамыз солардың көшіне ілесіп кетпес пе еді?
Бәлкім қанындағы көшпенділік оянып кетсе керек ағамызда? Кім білсін.
Иә, басқаны қайдам. Қазіргі намысқой тарихшылар кітаптарды өзгерте берсін. Бірақ менің ата-бабам де факто көшпенді болған… Мен нағыз номадпын. Және сол үшін мен намыстанбаймын да, оны асыра мақтан тұтпаймын да. Бұл жай ғана біздің өткен шағымыз.
Неден бастау алғаның емес, қайда бара жатқаның маңызды.