Бел лит с.198 з.2 (7класс) пожалуйста завтра см
Ответы
Ответ:
•Калі раней у каго на вёсцы здараўся пажар – вёска талакою ішла красці панскі лёс, калі не было свайго, за пару дзён ставіла пагарэльцу новую хату , дзялілася з ім жытам:кожны адсыпаў са сваіх засекаў колькі мог, каб чалавек дажыў да вясны і абсеяўся. Потым з кожнай хаты неслі рэчы: хто посцілку, хто падушку,хто палатно, хто гаршкі. Памагалі рабіць тыя рэчы, што селянін звычайна рабіў сам: хадакі, лыжкі, балеі г.д. Гэта не таму, што былі такія ўжо добрыя. Без гэтага было не выжыць. (канец с. 193)
•Скупая зямля ой як нялёгка давала хлеб. Для новага поля даводзілася ( а нават і зараз даводзіцца) карчаваць "ляду". Сячы лёс, выдзіраць з зямлі карчы, зносіць на межы камяні.
У досыць бязлеснай мясцовасці пад Карэлічамі жанчына надумала сама, адна пасадзіць цэлы лес. І насадзіла (с.193, самы пачатак)
• не ведаю,прабач
• таксама не ведаю
•Так, многія старыя гасцінныя звычаі пакрысе выміраюць, гарадскі чалавек можа часам не ведаць чалавека з суседняга пад'езда, але і цяпер у нас рэдка знойдзецца хата, у якой не паставілі б рубам апошняга рубля, калі ў доме госць. Часам гэта бывае нават смешна, калі беларус кіпіць са сваёй "празмернай" гасціннасці досыць злосна: ..... (старонка 185 2-3 абзац)
• "Падчас паўстання 1863-1864 гг. за невялічкім атрадам, конікаў на 40, зраненым, вытамленым у баях, знемагаючым - гналася карная ўрадавая часць у 200 шабляў. Дзяліла іх гадзіна адлегласці. Камандзір разумеў: не ўцячы. Будзе няроўны бой, смерць у ім, а параненым - шыбеніца. І тады ён свядома скараціў гэтую гадзіну. Спыніў атрад у лесе непадалёк ад карчмы, прывязаў коней....." і працягваеш да "Атрад уліўся у большы і доўга яшчэ мужна ваяваў" (старонка 195-196)
• на 196 старонке пачынаючы з перадапошні абзацу.
•
•
•старонка 196 апошні абзац.
Калі палічыце правільным, адзначце мой адказ на самы лепшы, калі ласка :)