Предмет: Қазақ тiлi, автор: nadirimshelnimsgeln

4 с тапсырма. «Менің болашақ мамандығым» тақырыбы бойынша мәтін құра. (8 сөйлем) (5 ұпай)​

Ответы

Автор ответа: inzusaat22
0

Ответ:

ответ правильный

Міне, аз уақыттан соң біз мектеп табалдырығын аттап, үлкен өмірге жолдама аламыз. Болашақта бізді үлкен асулар мен биік белестер күтіп тұр. Білімді аға-апаларымыз тәрізді біз де еліміздің дамуына зор үлесімізді қосуымыз қажет. Ол үшін өзімізге ұнайтын жақсы мамандықты адаспай тауып, білгір маман болуымыз қажет. Рас, қазіргі заман ағымына ілесу үшін, білімді жастар санатына қосылу үшін терең білім мен біліктілік қажет. Ал мамандық таңдағанда адаспаған дұрыс. Бүгінде мамандықтың түр-түрі бар. Оларды іріктеп, өз икемінңе қарай таңдай білген жөн. Ұлы педагог Ушинский: «Егер мамандықты таңдап алуда сіздің жолыңыз болса және осыдан бар жігеріңізге сарп ететін болсаңыз, сізден асқан бақытты жан болмайды», — деген екен. Кез келген түлек мамандық таңдарда кедергілерге тап болуы ықтимал. Сол себепті әр баланың болашағына ата-анасы, ұстазы жауапкершілікпен қарағаны дұрыс.

Похожие вопросы
Предмет: Русский язык, автор: KatyGrey
Предмет: Русский язык, автор: vakaryuk2017
Предмет: Русский язык, автор: подскажи123
Предмет: Русский язык, автор: Annaslanova
ДАЮ 50 баллов!!! Найди все причастные и деепричастные обороты!
Я вышел из дома ночью, потому что предполагал добраться до утиного озера к рассвету. Шёл по пыльной дороге, спускаясь в неглубокие овраги, поднимался на пригорки, пересекая редкие сосновые борки, с застоявшимся в них запахом смолы и земляники, снова выходил к полю.

Никто не обгонял меня, и я ни с кем не встретился. Вдоль дороги тянулась рожь. Она созревала уже и стояла неподвижно, чуть-чуть светлея в темноте. Скоро дорога ушла влево, и я ступил на твёрдую тропинку, извивающуюся вдоль берега небольшой, но глубокой речонки. Плывущие по ней брёвна изредка сталкивались друг с другом, и тогда раздавался слабый звук, будто кто-то стучал топором по дереву.

На другой стороне реки яркой точкой горел костёр, и узкая прерывистая полоска света тянулась от него далеко по воде.

Я прибавил шаг, миновал осиновый подлесок и в небольшой ложбинке, окруж1нной со всех сторон густым лесом, увидел костёр. Возле него, подперев рукой голову, пристроился человек. Он что-то негромко напевал.