эссе 60 80 слов на тему герои Казахстана на казахском
Ответы
Ответ:
жүрегім ауырып, үрей билейді. Қаншама көз жасы төгілді, қаншама тағдырлар бұрмаланды, қаншама жетімдер мен тумаған сәбилер! Жиі бомбалаулар, қираған қалалардың түтіндеген қабырғалары, қираған ауылдардың күлі, нанға кезек күту, аштықтан әрең қозғалған адамдар, көзге түскен үмітсіздік, ең қымбаты – балаларынан айырылған аналар... Ұлы Отан соғысы оқиғалары. Соғыс уақыттың жылдам өтуімен алыс және алыс. Бірақ жылдар оларды жадымыздан өшіріп қана қоймай, ұлттық ерлік дәуірін одан әрі айшықтай түсуде.
Соғыстар патриоттық жалын болған кезде
Туған жерімді көкке өртеп жібердім
Барлық көгершіндер бүркіт болуды армандаған
Күшті, сынғыш емес қанаты болсын.
Р.Ғамзатов
Алғашқы күндерден бастап соғыс нағыз ұлттық сипат алды, өйткені ондағы жеңіліс лайықты өмір мен бақытты болашаққа деген үмітті жоғалтуға әкеледі. Жеңіске біздің Қазақстанның да қосқан үлесі зор. Республика аумағында соғыс қимылдары болған жоқ, бірақ соғыс оқиғалары жерімізбен тығыз байланысты болды. Миллиондаған отандастарымыз жауды талқандауға өздерінің әскери және еңбек үлесін қосты. Қазақстандықтар ерлік пен батылдықты соғыстың алғашқы күндерінде, фашистердің соққысының күшін Брест бекінісінің қолына алған кезде көрсетті. Оны қорғауға біздің атақты жауынгер-жерлестеріміз қатысты: тұңғыш қазақстандық – Кеңес Одағының Батыры атанған К.Семенченко, Р.Хабибуллин, А.Байжігітов, Ғ.Жұматов, В.Фурсов.
Ұлы Отан соғысының бірінші жылындағы ең маңызды оқиға Мәскеу түбіндегі тарихи шайқас болды. Гитлерлік қолбасшылық Ресей астанасын алуға ерекше үлес қосты. Неміс фашистік армиясының негізгі күштері Мәскеуге жақындауға шоғырланды. Мәскеу шайқасында генерал-майор И.Панфилов басқарған үш жүз он алтыншы атқыштар дивизиясының жауынгерлері шайқасты. Жиырма сегіз батыр – саяси нұсқаушы В.Клочков басқарған панфиловшылар Дубосеково стансасы маңындағы шайқаста жаудың он сегіз танкісін қағып түсіріп, барлығы дерлік қаза тапты, бірақ жауға жол бермеді. Оларға Алматы қаласының саябағында ескерткіш орнатылды, олар туралы «Волоколамск тас жолы» кітабы жазылды.
Ерлер ғана емес, әйелдер де өз еркімен Отан қорғауға аттанды. Олар снарядтар әкелді, олар снайперлер, ұшқыштар, матростар, танкистер, партизандар - олар солдат болды. Кеңес Одағының Маршалы А.Еременко: «Біздің ержүрек әйелдер ағалары, күйеулері, әкелері сияқты жеңе алмайтын бірде-бір әскери мамандық жоқ», - деп жазды.
«Тірі қалу» үлкен бақыт болды, өйткені соғыс ешкімді: ерлерді де, әйелдерді де, қарттарды да, балаларды да аямады. Соғыстан оралмағандардың қатарында қазақ халқының даңқты қыздары – Мәншүк Мәметова мен Әлия Молдағұлованың есімдері соғыс тарихына алтын шежіре болып енді.
Жаудың оғы жанын қиып кеткенде Мәншүк жиырма бір жыл өмір сүрді. Жаңа ғана басталып келе жатқан және адалдық пен сүйіспеншілікті, аналық сезімді және сүйікті жұмыстың қуанышын үйренуге тура келетін өмір. Ол жалғыз қалды, жаулар алға жылжуда, бірақ үш пулеметпен қаруланған Мәншүк жаудың қаһарлы шабуылын үш сағат бойы тоқтатты. Жарылыс толқыны пулеметті аударып жіберді, Мәншүктің бетінен қан кетті. Ол қайтыс болды, бірақ Мәншүк өмірін қиған Невель қаласының тұрғындары қазақтың жас батыр қызын қасиетті түрде құрметтейді.