Предмет: Қазақ тiлi, автор: kisa242424

Помогите пожалуйста! Су өмірдің байлығы тақырыбында эссе жаз 5-6 сөйлем.

Ответы

Автор ответа: milss190306
3

Су-планетадағы ең қымбат байлық! Оны қалай сипаттауға болады? Оның дәмі де, түсі де, иісі де жоқ. Мен қоршаған әлем сабағында су туралы көп нәрсе білдім. Осы күнге дейін мен су жердің ең маңызды байлығы деп ойламаппын. Мен күн сайын су ішемін: мен сорпамен бірге ішіп-жеймін, қолымды жуамын, тістерімді жуамын және душ қолданамын... қазір мен ежелгі уақытта адамдар өзендердің жанында отырғаны түсінікті. Су адамдардың өмір сүруіне көмектесті .Ол оларға тамақ берді, ыстықтан құтылды, егін өсіруге көмектесті. Сусыз өсімдіктер, жануарлар мен адамдардың өмірі мүмкін емес. Су жоғалып кетсе не болады деп ойлау қорқынышты ма?

Қазір ауыз суды кез келген минутта ала аламыз. Ол жай үйдегі краннан ағып жатыр. Біз шай қайнатуға, жууға, тазалауға, қалаған кезде жууға болады. Мүмкін, бұл емес түсінеміз құндылығы су? Біз суды үнемдеуге үйренбейміз, шүмекті ашып, оны ұзақ уақыт жаппаймыз. Күн сайын отбасын суару үшін құдыққа бірнеше шақырым жол жүретін адамдар бар екені белгілі болды...бұл таңқаларлық, бірақ факт.

Мен тіпті: "жер тұрғындары! Суды қорғаңыз! Су-табиғаттың кереметі!"Ол үлкен мұхиттар мен кішкентай өзендерге жайылып, өзендерге құйылсын. Ол көтеріліп, бізге жаңбыр жауады, содан кейін қар жауады. Ол біздің үстімізде ақ бұлтпен жүзіп жүр. Суда біз шомылып, жүземіз . Жер бетінде Тұщы су қоры өте аз, сондықтан біз мұны есте ұстауымыз керек. Бұл туралы ойлануға тұрарлық нәрсе! Сусыз жерде өмір жоқ.

Су туралы, оның өмірдегі рөлі туралы көптеген пікірлер бар. Ол туралы аңыздар, әндер, аңыздар, мақал-мәтелдер жасалды. Мысалы: су-планетадағы ең қымбат байлық! Оны қалай сипаттауға болады? Оның дәмі де, түсі де, иісі де жоқ. Мен қоршаған әлем сабағында су туралы көп нәрсе білдім. Осы күнге дейін мен су жердің ең маңызды байлығы деп ойламаппын. Мен күн сайын су ішемін: мен сорпамен бірге ішіп-жеймін, қолымды жуамын, тістерімді жуамын және душ қолданамын... қазір мен ежелгі уақытта адамдар өзендердің жанында отырғаны түсінікті. Су адамдардың өмір сүруіне көмектесті .Ол оларға тамақ берді, ыстықтан құтылды, егін өсіруге көмектесті. Сусыз өсімдіктер, жануарлар мен адамдардың өмірі мүмкін емес. Су жоғалып кетсе не болады деп ойлау қорқынышты ма?

Қазір ауыз суды кез келген минутта ала аламыз. Ол жай үйдегі краннан ағып жатыр. Біз шай қайнатуға, жууға, тазалауға, қалаған кезде жууға болады. Мүмкін, бұл емес түсінеміз құндылығы су? Біз суды үнемдеуге үйренбейміз, шүмекті ашып, оны ұзақ уақыт жаппаймыз. Күн сайын отбасын суару үшін құдыққа бірнеше шақырым жол жүретін адамдар бар екені белгілі болды...бұл таңқаларлық, бірақ факт.

Мен тіпті: "жер тұрғындары! Суды қорғаңыз! Су-табиғаттың кереметі!"Ол үлкен мұхиттар мен кішкентай өзендерге жайылып, өзендерге құйылсын. Ол көтеріліп, бізге жаңбыр жауады, содан кейін қар жауады. Ол біздің үстімізде ақ бұлтпен жүзіп жүр. Суда біз шомылып, жүземіз . Жер бетінде Тұщы су қоры өте аз, сондықтан біз мұны есте ұстауымыз керек. Бұл туралы ойлануға тұрарлық нәрсе! Сусыз жерде өмір жоқ.

Су туралы, оның өмірдегі рөлі туралы көптеген пікірлер бар. Ол туралы аңыздар, әндер, аңыздар, мақал-мәтелдер жасалды.

Автор ответа: aaulymeskendir
4

Ответ:

Су өмірдің байлығы.Біз сусыз өмір сүре алмаймыз.Су біздің өміріміздің бір бөлшегі десек те болады.Су өмір нәрі.Жер ғаламшарының көп жерлерін су қоршап тұр.Суды үнемдеп қолдану қажет.Сусыз өмір жоқ.

Объяснение:

жетеды ма

Похожие вопросы
Предмет: Русский язык, автор: алиса386
Предмет: Русский язык, автор: Аноним
(1)Как-то в на­ча­ле июня зашёл к По­ли­кар­пов­не че­ло­век и по­про­сил сдать ком­на­ту на лето. (2)Он, не тор­гу­ясь, за­пла­тил трид­цать руб­лей.
(3)Звали его Три­фо­ном Пет­ро­ви­чем. (4)Он был какой-то уют­ный, весёлый и про­стой че­ло­век, и хо­зяй­ка с пер­во­го же дня при­вык­ла к нему, как к сво­е­му.
(5)Один раз, по­хо­див около бре­вен­ча­то­го до­ми­ка, Три­фон Пет­ро­вич ска­зал, по­ти­рая руки:
– (6)Дай-ка я по­прав­лю тебе, ба­буш­ка, крыль­цо.
– (7)Спа­си­бо, ро­ди­мый, — ска­за­ла По­ли­кар­пов­на, — толь­ко чудн ό мне что-то: пришёл, снял ком­на­ту, даже не по­тор­го­вал­ся, а те­перь ты крыль­цом моим за­ни­ма­ешь­ся, будто и не чужие мы люди.
– (8)А что ж, По­ли­кар­пов­на, не­ужто всё толь­ко на день­ги счи­тать? (9)Я вот тебе по­прав­лю, а ты потом вспом­нишь обо мне доб­рым сло­вом, вот мы, как го­во­рит­ся, и квиты, — ска­зал он и за­сме­ял­ся.
– (10)Те­перь, милый, такой народ пошёл, что за­да­ром никто рукой не по­ше­ве­лит. (11)О душе те­перь не ду­ма­ют, толь­ко для брюха и живут. (12)Да смот­рят, как бы что друг у друж­ки из рук вы­рвать, как бы вы­го­ду свою не упу­стить.
– (13)Ну, нам с тобой де­лить не­че­го, — от­ве­чал Три­фон Пет­ро­вич, улы­ба­ясь.
– (14)Прямо с тобой душа ото­шла, — го­во­ри­ла По­ли­кар­пов­на, — а то уж в людей вера про­па­дать стала.
– (15)Вера в че­ло­ве­ка — это самая боль­шая вещь, — от­зы­вал­ся Три­фон Пет­ро­вич. — (16)Когда эта вера про­падёт, тогда жить нель­зя.
(17)Один раз вер­нул­ся Три­фон Пет­ро­вич из го­ро­да весёлый и ска­зал:
– (18)Я там в го­ро­де всем по­рас­ска­зал, как тут у вас хо­ро­шо: те­перь хо­зяй­ки не ото­бьют­ся от по­сто­яль­цев, у меня рука лёгкая.
(19)На­чи­ная с вос­кре­се­нья в де­рев­ню стали при­ез­жать всё новые и новые дач­ни­ки. (20)Хо­зя­ек охва­ти­ла ли­хо­рад­ка на­жи­вы, и цены под­ня­лись втрое, а так как народ всё ехал, то стали уж ха­пать без вся­кой со­ве­сти.
(21)Как-то зашла к По­ли­кар­пов­не со­сед­ка. (22)За раз­го­во­ром не­взна­чай по­ин­те­ре­со­ва­лась, за сколь­ко та сдаёт жильё, а услы­шав ответ, удивлённо рас­кры­ла глаза:
– (23)Да ты, бабка, спя­ти­ла со­всем! (24)У меня есть один, он у тебя с ру­ка­ми за сто оторвёт. (25)Те­перь по пол­то­рас­та берут, по две­сти!
– (26)Как по две­сти?.. — спро­си­ла едва слыш­ным го­ло­сом По­ли­кар­пов­на. (27)У неё по­че­му-то про­пал вдруг голос. — (28)Да ведь рань­ше все дёшево брали…
– (29)Мало что рань­ше! (30)Тогда на­ро­ду со­всем не было, а те­перь от него отбоя нет. (31)Вот что я тебе скажу: из-за чу­жо­го че­ло­ве­ка ты хо­ро­шую цену упус­ка­ешь, ежели ты его не вы­ста­вишь, потом ты горь­ко по­жа­ле­ешь! (32)Ну что, до­го­ва­ри­вать­ся с новым по­сто­яль­цем?
(33)Ста­руш­ка го­рест­но, оза­бо­чен­но смот­ре­ла За­да­ние 2 № 5472. В каком ва­ри­ан­те от­ве­та со­дер­жит­ся ин­фор­ма­ция, не­об­хо­ди­мая для обос­но­ва­ния от­ве­та на во­прос: «По­че­му По­ли­кар­пов­на ре­ши­ла взять но­во­го по­сто­яль­ца?
1) По­то­му что По­ли­кар­пов­на по­те­ря­ла веру в людей.
2) По­то­му что По­ли­кар­пов­ну, как и дру­гих хо­зя­ек в де­рев­не, охва­ти­ла жажда на­жи­вы.
3) По­то­му что Три­фон Пет­ро­вич стал ей близ­ким че­ло­ве­ком, и она стес­ня­лась брать с него день­ги.
4) По­то­му что Три­фон Пет­ро­вич уехал в город.
Предмет: Математика, автор: SALMA2007