Предмет: Қазақ тiлi, автор: akotyan07





Бабаларымыз ежелден «Өнер алды – қызыл тіл» деп сөз өнерін аса жоғары бағалаған. Ақындар сөз сайысы кезінде жеңіске жетудің жолын іздеп, нақты дәлелдер келтіріп, сөзбен жеңген.

Айтыста ақындардың импровизациясы, логикасы мен дәлелінің күштілігі анық байқалуы тиіс. Сөз өнерінің, образды, көркем ойлардың тілдік көрінісін айтыс өлеңдерінен көреміз.



Ақындар тіліндегі көркем құралдарының бірі – мақал -мәтелдер. Мақал-мәтелдердің көпшілігі игі қасиеттерге үндеу, уағыздау сипатында болады. Мақал-мәтелдердің ерекшелігі – мазмұны терең, аз сөзбен көп мағына береді және көпшілігі есте тез сақталады. Айтыс өлеңдеріндегі мақал-мәтелдер тілдің эстетикалық қызметін күшейтіп, өлең сөзді әсерлі етеді. Ал қанатты сөздер мен мақал-мәтелдер әдеби тілімізді байытуға қосқан айтыс ақындарының үлесі екендігін көрсетеді.

Сұрақтарға бір сөзбен жауап бер.

1. Ақындар сайысты қалай женген?

2. Ақындар тіліндегі көркем құралдарының бірі не?

3. Мақал – мәтелдердің ерекшелігі неде?

Ответы

Автор ответа: Demonenok777
54

Ответ:

1.Ақындар сайыста нақты дәлелдер келтіріп,сөзбен жеңген.

2.Ақындар тіліндегі көркем құралдарының бірі - мақал - мәтелдер.

3.Мақал - мәтелдердің ерекшелігі - мазмұны терең,аз сөзбен көп мағына беріп,есте тез сақталады.

Похожие вопросы
Предмет: Русский язык, автор: bembio
Проверьте Сочинение С1,пожалуйста, подкорректируйте, где нужно, и если возможно, подскажите, какие аргументы можно взять? написала не полностью, а то что написала - не очень, на мой взгляд.
Спор – это неотъемлемая часть духовной, политической и общественной сфер жизни общества. Как правило, целью данного столкновения интересов является выявление истины. Но чем же еще могут руководствоваться люди, отстаивая свою точку зрения? Важно ли при этом иметь внутреннюю силу своих слов? Именно над этими вопросами размышляет автор данного текста.
Почуев раскрывает проблему на примере случая из школьной жизни обычных ребят. Димка Демьяненко был возмущен действиями работников одной из лабораторий, о которых рассказали на уроке биологии. Его одноклассник Вовка Нестеров, « который никогда не упускал случая противопоставить свой живой ум книжному умствованию», вступил с ним в спор. Они хотели лишь произвести впечатление на окружающих. Своими словами, которые не имели никакой внутренней силы, они ввели в раздумья рассказчика. Ему вдруг захотелось понять: «так кто же прав на самом деле?». Он считал, что действительно важно, чтобы утверждаемая точка зрения была согласована с голосом сердца, с верой.
Таким образом, автор пытается донести до читателя мысль о том, что если истинное мнение человека, во время спора, не совпадает с утверждаемым, то единственное к чему приведет такой спор: заблуждению.
Я согласна с мнением автора, потому что когда речь идет о чем-то действительно важном, нельзя необдуманно и неискренне высказываться об этом, ведь если ты говоришь не задумываясь, это еще не значит, что над твоими словами не задумаются другие.