Сочинение про ручеёк
Ответы
Ответ:
Калі вясна паступова ўступае ў свае правы, так прыемна здзейсніць шпацыр у лес! Там паўсюль пануе такая радасць, што сам мімаволі пранікаешся ёю.
У нізіне, пятляючы паміж дрэвамі, цячэ ручай. Яго звонкае цурчанне можа пра многае расказаць: што зіма скончылася, што цёплыя дзянькі ўжо не за гарамі, што зараз не час смутку, але час жыцця і няўрымслівага весялосьці.Вада яго яшчэ халодная, тут і там праносяцца за цягам невялікія аскепкі лёду. Іх даганяе леташняя лістота і счарнелыя за зіму пруткі. Эх, ручаёк, забяры з сабой усю чалавечую няшчасце, ўсе нягоды і беды! Напаі ўвесь прастор тваёй жизнедательной вільгаццю!
Цячэ ручай, і не відаць яму ні канца, ні краю. Доўгі шлях трэба яму пераадолець, каб, зліўшыся па дарозе са сваімі братамі, сустрэцца, нарэшце, з вялікай ракой.