Предмет: Українська мова, автор: Археолог

Поширте частини безполучникового речення так,щоб між ними треба було поставити крапку с комою. 1.Хмара небо криє,сонечко не блисне,вітер вовком виє,дощ потоком висне.2.Відцвіли голубі матіоли,згасло літо на жовтих полях. 3.Реве та стогне Дніпр широкий,сердитий вітер завива.4.Листя слухає вітру зітхання і згортає свої прапори,на покірну красу умивання сонце дивиться сумно згори. 5.У долині село лежить,понад селами туман дрижить. 6.Сонце високо,косари далеко,коси дзвенять,коні пасуться.7.Знову цвітуть каштани,хвиля дніпровська б'є!

Ответы

Автор ответа: Iзабела
2

Поширте частини безполучникового речення так,щоб між ними треба було поставити крапку с комою. 1.Хмара небо криє,сонечко не блисне,вітер вовком виє,дощ потоком висне.2.Відцвіли голубі матіоли,згасло літо на жовтих полях. 3.Реве та стогне Дніпр широкий,сердитий вітер завива.4.Листя слухає вітру зітхання і згортає свої прапори,на покірну красу умивання сонце дивиться сумно згори. 5.У долині село лежить,понад селами туман дрижить. 6.Сонце високо,косари далеко,коси дзвенять,коні пасуться.7.Знову цвітуть каштани,хвиля дніпровська б'є!

Похожие вопросы
Предмет: Қазақ тiлi, автор: Melnuksnezhana
Помогите пожалуйста перевести , очень срочно! Хотя-бы до строчки "Жер ошақтың басында үш-төрт адамның басы құралып қалды. Бірдеме есітіп бастарын шайқасып отыр", рассказ "Айт күндері"-Бейімбет Майлин.

Тырдай жалаңаш алты-жеті жасар бір ұл, бір қыз бала тысқа шыға келді. Қапшықтан алып жатқан домалақ малдың терісін көріп екеуі бірдей тарпа бассалды. Таласты.
- Қойындар, кұрғырлар. Мә, біреуіңе жүректің құлағы бар.
- Күнімен жүргендегі әкелгенің осы ма, - деді қатыны.
- Е, қайтейін, бермеген соң... мынау текенің ені... Мынау жүректің құлағы... мұны да итке лақтырған жерінен алдым...Жұрттан қайыр кеткен ғой... құрбандарының қанын бер деп едім, Ұлбала бәйбіше айқай салды: «Былтырдан бері асырағаным жетер» деп... не бергенін қайдан білейін...
- Ай, сорлысың-ау, мана өзім барғанда ішек-қарнын аршып бірталай нәрсе әкелетін едім, аурудан шыға алмадым ғой...
Топ-топ болған атты, арбалы адамдар тұс-тұстан ауылға ағыла бастады.
Ауылдың орта шеніндегі ақ боз үйдің маңайында лық толған адам, топтанған арба, ат... кілең бозбала. Бір топ ауыл қыдырып «айттық» алып жүр. Ауыл гу-гу.
- Айт құтты болсын!
- Жақсылығы бірге болсын!
Жер ошақтың басында үш-төрт адамның басы құралып қалды. Бірдеме есітіп бастарын шайқасып отыр.
- Есіл ер-ай, қор болған екен...
Бірден-бірге жайылып хабар ақ боз үйдің маңайындағы көп адамға да жетті.
- Қатыны мен Бәкен кайтыпты...
- Қашан?
- Бүгін.
- Алда, бишара-ай!
- Қайтқандары да дұрыс болған екен, тірідей көр болып еді.
- Айт күні қайтқаны тілеулері дұрыс болған екен бишаралардың.
- Дүние деген осы, жігіттер, - деді ортада отырған бір ақсақалды кісі.
- Едәуір жыл болды-ау. Өгіз өлгеннің басында «айт» болып ат шаптырғанымызда, жиылған адам қанша болса да, бөгелмей- ақ қымызға қандырып шығарып еді. Ақырында бүгін сол Бәкең қатынымен аштан өліп отыр... тұз-дәмін татқан жігіттер, ескеріңдер, еттерінді жеген соң, жаназасын жерге тигізіндер, сауап қой...
Ет желінді, қымыз ішілді, жұрт жиналып елдің сыртындағы белеске шығып, жалау байлап ойын қылуға айналды. Ақсақал сөзін тындаған жан жоқ...
Ат шабыс, күрес, тоқ бәйге... аштан елген Бәкен мен Зейнепке көптің көрсеткен құрметі «тілеулері дұрыс екен, айт күні қайтты!..» болды.
Предмет: Математика, автор: romanilin842
Предмет: Химия, автор: nnnattts