басни крылова на казахском языке
Ответы
Ответ:
Абай Құнанбаев аудармалары.
Есек пен бұлбұл (И. А. Крыловтан)
Тойған есек шөпті оттап маңайдағы
Сонырқап шатқа кетті қай-қайдағы.
Тентіреп өлкені өрлеп келе жатып,
Жолықты бір бұлбұлға тоғайдағы.
Сенбісің ақын бұлбұл, жаңа көрдім,
Атыңа жұрт мақтаған құмар едім.
Бір сайрап берсең, қалқам, өзім естіп,
Рас па екен жұрттың сөзі, сынар едім.
Өнерге салды бұлбұл сонда аңыратып,
Шыңғыртып, шымырлатып, сорғалатып,
Мың түрлі күйге салып толқынтады,
Маңайда жан біткенді таңырқатып.
Қой жатыр, қойшы тыңдап тұрды елбіреп,
Көзіне қып-қызыл боп жас мөлдіреп.
Жел соқпай, құс шуламай, бәрі жым-жырт,
Әнге көңіл жіберіп тұрды елжіреп.
Бұлбұл болды, тосып тұр есек сөзін,
Есек жерге қаратып екі көзін:
"Іш пыспай-ақ тыңдарлық бар екенсің,
Әттегене-ай, білмепсің әтешті өзің!
Екенсің ән салуға сен-дағы епті,
Сен біраз әтеш әнін үйрен!"- депті.
Бұл сықылды сыншының сөзін естіп,
Көз көрмеске бұлбұл да ұшып кетті.
Демеймін жұрт мақтасын,
Я жақсын, я жақпасын.
Сүйтсе де мұндай сыншыдан
Құдайым бізді сақтасын.
Шегіртке мен құмырсқа (И. А. Крыловтан)
Шырылдауық шегіртке
Ыршып жүріп ән салған.
Көгалды қуып гөлайттап,
Қызықпен жүріп жазды алған.
Жаздыгүнгі жапырақтың
Бірінде тамақ, бірінде үй,
Жапырақ кетті, жаз кетті,
Күз болған соң кетті күй.
Жылы жаз жоқ, тамақ жоқ,
Өкінгеннен не пайда?
Суыққа тоңған, қарны ашқан
Ойын қайда, ән қайда?
Оныменен тұрмады,
Қар көрінді, қыс болды.
Сауықшыл сорлы бүкшиді,
Тым-ақ қиын іс болды.
Секіру қайда, сүрініп,
Қабағын қайғы жабады.
Саламда жатып дән жиған
Құмырсқаны іздеп табады.
Селкілдеп келіп жығылды,
Аяғына бас ұра:
Қарағым, жылыт, тамақ бер,
Жаз шыққанша асыра!
Мұның, жаным, сөз емес,
Жаз өтерін білмеп пе ең?
Жаның үшін еш шаруа
Ала жаздай қылмап па ең?
Мен өзіңдей шаруашыл,
Жұмсақ илеу үйлі ме?
Көгалды қуып, ән салып,
Өлеңнен қолым тиді ме?
Қайтсін, қолы тимепті,
Өлеңші, әнші есіл ер!
Ала жаздай ән салсаң,
Селкілде де, билей бер!
Ответ:
(ҮШІН)
Шаруаның балта ұстап тұрғанын
көріп: «Қымбаттым! - деді жас ағаш,
- мүмкін сіз менің айналамдағы
орманды кесіп тастадыңыз; мен
оңай өсе алмаймын: күн сәулесін
көре алмаймын; тамырларыма орын
жоқ, айналамда желдер де
болмайды. «Ол маған осындай
арықтарды тіледі! Егер менің одан
өсуім керек болмаса, мен бір жыл
ішінде осы елдің сұлулығына айналар
едім, ал бүкіл аңғар менің
көлеңкемді жауып тұрар еді; ал мен
қазір арықпын, бұтақтар сияқты»
Шаруа балтасын алып, Ағашқа дос
ретінде ол жақсылық жасады.
Ағаштардың айналасында үлкен
кеңістік тазартылды; Бірақ оның
жеңісі ұзаққа созылмады! Күн
ағашты пісіреді, бұршақ жауады,
содан кейін жаңбыр жауып, жел
ағашты бұзады. Мұнда жылан оған:
«Бұл сенің бақытсыздығың емес пе?
Егер сен орманда өскен болсаң, жылу
мен желге зиян келтіре алмасаң, ескі
ағаштарға қамқор болар едің; егер
сол ағаштарға уақыт болмаса
олардың уақыты өтіп кеткен еді,
содан кейін сіз өз кезегіңізде көп
өсер едіңіз. Осы апат сізде болмас
үшін күшейіп, нығайттыңыз. Мүмкін
сіз дауылға төтеп бере аласыз!