Предмет: Литература, автор: новенькая5454

краткое содержание рассказа в .г. короленко дети подземелья

Ответы

Автор ответа: oldscholar
0

"Дети подземелья" - рассказ Владимира Короленко, сокращенный вариант его повести, колторая называется "В дурном обществе".

Главный герой  этого рассказа - мальчик Вася. "Дети подземелья" - это Валек и Маруся, дети нищего Тыбурция Драба, живущие в полуразрушенной часовне. Вася подружился с ними, несмотря на то, что Вася - сын судьи, а Валек и Маруся нищие и бездомные.  

Хотя Вася и был из зажиточной семьи, он был одиноким и несчастным ребенком. Его мама умерла, когда Васе было всего шесть лет, а с отцом мальчик не ладил. Судья так сильно тосковал по жене, забросил воспитание сына. Вася тосковал по матери, хотел, чтобы отец приласкал его, но боялся сам подойти к нему. Целые дни Вася проводил на улицах городка Княжье-Вено. Решив посмотреть, что находится в полуразрушенной часовне, Вася влез внутрь познакомился с "детьми подземелья".

Вася быстро привязался к Валеку и маленькой Марусе, ровеснице Сони, его сестренки. Маруся была тяжело больна. Вася как мог старался помочь друзьям, приносил им яблоки и сладости. Когда Маруся слегла, Вася даже принес Марусе красивую куклу, и девочке ненадолго стало лучше, но это не не помогло: она все равно умерла.  Обман открылся, васин отец был в ярости, но мальчик не выдал друзей. Куклу вернул Тыбурций и сообщил о смерти Маруси. Васин отец понял, что его сын - добрый человек, а вовсе не "негодный мальчишка".

Похожие вопросы
Предмет: Информатика, автор: avrachvrchva
Предмет: Қазақ тiлi, автор: dusimzhanovaamina55
идеясы
көтерілген
әлеуметтік-
КОғамдық
маселе
«...- Ертеде бір жетім бала бопты.., - деп Аян екінші
ертегісін бастады.Сыбырлай пыққан даусында өз
айтқанына қалайда қалтқысыз сендіретіндей керемет бір
күш бар. Ғажап ертегілер еді... Дүниедегі жақсылық
атаулының бәр-бəрі: ерлік те, ізгілік те, слулық пен
ақылдылық та, әйтеуір адамға тән не бір асыл қасиеттің
барлығы да сол Аянның ертегілерінде болушы еді. Аян
батырлық туралы ертегі айтқанда, біз - альм-жарым
киінген қара борбай балалар бір сәтке жадау
қалшымызды ұмытып, шетімізден: кок семсерді жарқ-
жұрқ еткізіп, ат ойнақтатып жауға қарсы арыстанша
шабатын нағыз қас батырдай сезінуші едік озімізді..»
«..Мен таяп келгенде шеттеу турган Есікбай сыбырлап
Кана.
- Аян балалар үйіне кеткелі жатыр,-деді.
Қарағым, жолың болсып,- ДЕДІ Жыламсыра. -
Жақсыдан қалған тұяқ ен, қайда жүрсең де аман бол,
Адам болсаң тауып келерсің әлі.
Аян балалардың бәрімен қол алысып қоштасты.
Мен әлі бәріңе де хат жазып тұрамын,- деді
күлімсіреп.
Біз, балалар, Аянды кеп уақытқа дейін еске алып, сөз
қылушы едік.Шынында да бұл күнде Аян қайда екен?
Тірі ме екен? Ондай бала тірі болуы тиіс. Ондай бала
алдына нендей мұрат қойса да жетеді. Ал тірі болса,
ЖусандыТөбеге бір оралмауы қалай?! Жусанның иісін
сағынбауы мүмкін емес қой... »
ТАК​
Предмет: Алгебра, автор: Durm